Βαλμαντώνης – Αναγνώριση του συνδρόμου γονικής αποξένωσης

Αναγνώριση του συνδρόμου γονικής αποξένωσης στην ελληνική νομολογία

Γιάννης Βαλμαντώνης – Εφέτης

 

Ορισμός και εκδηλώσεις του συνδρόμου της γονικής αποξένωσης. Αυτή καθ’ εαυτή η μη ανάθεση της επιμέλειας στον έναν γονέα αποτελεί παρέκκλιση από την αρχή της ισότητας των γονέων. Πιθανολόγηση ότι συντρέχει περίπτωση συνδρόμου γονικής αποξένωσης. Για τη δόμηση μίας ισορροπημένης σχέσης της ανήλικης τόσο με την αποξενωμένη μητέρα όσο και με τον αποξενωτή πατέρα της, διατάσσεται ως πρόσφορο μέτρο η πραγματοποίηση συνεδριών της  μητέρας με την ανήλικη θυγατέρα της στον οριζόμενο από το δικαστήριο, παιδοψυχίατρο.

 

1. Ως γονική αποξένωση ορίζεται η μετάδοση προς το ανήλικο αισθημάτων εχθρότητας και αρνητικής στάσης για το γονέα, που συνήθως δεν έχει την επιμέλεια, με τον οποίο και σταδιακά αποξενώνεται. Δυο είναι τα βασικά στοιχεία του συνδρόμου αυτού, που προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Αμερικανό ψυχίατρο Richard Gardner: α) οι συνειδητές εκδηλώσεις του ενός γονέα που αποσκοπούν στην πλύση εγκεφάλου του ανηλίκου και στη μετάδοση προς αυτό αρνητικής στάσης έναντι του έτερου αποξενωμένου γονέα και β) ο επηρεασμός του ανηλίκου και η συνακόλουθη έχθρα και αποξένωσή του από το γονέα που δεν έχει την επιμέλεια. Το ανήλικο τέκνο συμμαχεί με το γονέα με τον οποίο διαμένει, μετατρέπεται σε ένα φορέα των αισθημάτων και των ιδεών του τελευταίου, αντιλαμβάνεται ως δικά του τα αισθήματα του μίσους και της εκδίκησης για τον έτερο γονέα, και διακόπτει την επικοινωνία με αυτόν χωρίς κάποιο δικαιολογημένο λόγο (Δεμερτζής, Γονική αποξένωση: μια προσέγγιση από την άποψη της θεωρίας των διαπραγματεύσεων, ΕφΑΔΠολΔ 2010.390-392 ˑ Σταμπέλου, Προσωπικότητα και Οικογενειακές Σχέσεις, 2010, σ. 157-158).

 

2. Ως ειδικότερες εκδηλώσεις του συνδρόμου, σύμφωνα με τη δημοσιευόμενη απόφαση, το παιδί: α) συμμετέχει σε μία εκστρατεία δυσφήμησης όπου συστηματικά και αδικαιολόγητα προσβάλλει κι επιτίθεται στον έτερο γονέα, β) εμφανίζει απώλεια αμφιθυμίας, γ) διατηρεί μόνο αρνητικά συναισθήματα για τον γονέα-στόχο και ακολουθεί μία λογική «άσπρο-μαύρο» (ήτοι ως ο απόλυτα καλός γονέας και ο κακός γονέας), δ) φαίνεται να παπαγαλίζει και να αναπαράγει τις απόψεις του αποξενωτή γονέα, ε) προχωράει σε επιπόλαιους ορθολογισμούς προκειμένου να δικαιολογήσει την εχθρότητα στον αποξενωμένο γονέα, ε) εμφανίζεται ως «ελεύθερος στοχαστής», δηλαδή ότι η στάση προς τον αποξενωμένο γονέα είναι αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης, στ) παρουσιάζει απουσία ενοχής για τη στάση του προς τον γονέα-στόχο, ενεργεί με αυξανόμενη εχθρότητα έναντι στο στοχοποιημένο γονέα, αρνούμενο τελικά οποιαδήποτε επαφή, άρνηση που επεκτείνεται σταδιακά και στην οικογένεια του αποξενωμένου γονέα, ζ) επιδεικνύει αντανακλαστική υποστήριξη προς τον αποξενωτή γονέα. Οι εκδηλώσεις αυτές αποσκοπούν στη μετάδοση προς το ανήλικο αισθημάτων εχθρότητας και αρνητικής στάσης για το γονέα, που συνήθως δεν έχει την επιμέλεια, με τον οποίο και σταδιακά αποξενώνεται.

 

3. Η αποξένωση των μελών της οικογένειας προσκρούει στην ανθρώπινη φύση και προκαλεί την ανεπίτρεπτη νέκρωση του μεταξύ των γονέων και τέκνων υφιστάμενων δεσμών. Η αποξένωση ενός γονέα από το τέκνο συνιστά προσβολή της προσωπικότητάς του (ΠΠρΑθ 124/2021 ΕφΑΔΠολΔ 2021.188 παρατ. Σταμπέλου) και οδηγεί σε δομικές ανισορροπίες και σε τελική ανάλυση στη συναισθηματική κακοποίηση του παιδιού (ΕφΠειρ 298/2021 Ιστοσελίδα Εφετείου Πειραιά). Το σύνδρομο αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το φαινόμενο των ψευδών καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών (βλ. Χαραλαμπάκη, Οι νομοθετικές και νομολογιακές εξελίξεις στο χώρο του ποινικού δικαίου που αφορούν οικογενειακές ή συγγενικές σχέσεις, ΠοινΧρ 2011.565-566). Η καταχρηστική εκ μέρους της μητέρας συνήθως καταγγελία περί κακοποίησης των παιδιών, που χρησιμοποιείται ως μέσο εκβίασης, χαρακτηρίζεται στο διεθνή χώρο ως το ανερχόμενο δικαστικό όπλο εναντίον ιδίως του συζύγου πατέρα. Η συμπεριφορά της «αποξενωτικής» μητέρας, έχει οριστεί στη ψυχολογία ως το Σύμπλεγμα της Μήδειας: οι μητέρες, αντί να σκοτώνουν τα παιδιά τους σε εκδίκηση εναντίον των συζύγων τους, όπως συμβαίνει στην τραγωδία του Ευριπίδη, προσπαθούν να καταστρέψει το δεσμό πατέρα-γιου (J.W. Jacobs,Euripides’ Medea: A psychodynamic model of severe divorce pathology, American Journal of Psychotherapy, 1988, XLII (2), 308-319). Η γονική αποξένωση όμως είναι ανεξάρτητη από το φύλο ενός γονέα. Έτσι στη δημοσιευόμενη απόφαση ο πατέρας εμφανίζεται ως  αποξενωτής γονέας και η μητέρα έχει την ιδιότητα της αποξενωμένης.

 

4. Από την ελληνική θεωρία (Κουμάντος, Παραδόσεις Οικογενειακού Δικαίου, τ. 2^ος, 1984, σ. 200 ˑ Τσακυράκης, Η επικοινωνία με τους γονείς πιο σημαντική από τη μόρφωση, Ελευθεροτυπία, 11.6.2005), είχε διατυπωθεί η άποψη ότι η άρνηση του παιδιού να επικοινωνήσει με τον ένα γονέα, επειδή ο γονέας που έχει την επιμέλεια καλλιεργεί αρνητικά αισθήματα για τον άλλον, θα πρέπει να θεωρείται (έστω κατά μαχητό τεκμήριο) ως δείγμα κακής άσκησης της επιμέλειας και να αποτελεί στοιχείο για την αλλαγή του προσώπου άσκησής της. Στο ίδιο πνεύμα, αναγνωρίζοντας ουσιαστικά τη γονική αποξένωση και αποσκοπώντας στην αντιμετώπισή του φαινομένου αυτού, κινήθηκε και ο Ν. 4800/2021 με την πρόβλεψη των υπό στοιχ. α, β και γ του άρθρου 1532 ΚΠολΔ αντικειμενικών κριτηρίων κακής άσκησης της γονικής μέριμνας. Η καθιέρωση των κριτηρίων αυτών δύναται να ενεργήσει προληπτικά: Για να μη χάσει την επιμέλεια του παιδιού, ο γονέας θα απέχει από αρνητικές ψυχολογικές επεμβάσεις και θα ενδιαφέρεται για τη καλύτερη διαπαιδαγώγηση του τέκνου, προκειμένου να αποφευχθεί η αποξένωση του από το γονέα που δεν διαμένει μαζί του.

 

5. Από μέρος της διεθνούς νομικής και ψυχολογικής κοινότητας διατυπώνονται αντιρρήσεις ως προς την επιστημονική τεκμηρίωση του συνδρόμου γονικής αποξένωσης και υποστηρίζεται ότι είναι μονοδιάστατη, απλοϊκή και επικίνδυνη η άποψη ότι ο γονέας που έχει τη φροντίδα του παιδιού έχει συνήθως ή κατά κανόνα την κύρια ευθύνη για την αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα και παραγνωρίζει την πολυπλοκότητα του θέματος και του μεγάλου αριθμού παραγόντων, που, είτε από μόνοι τους είτε σε συνδυασμό, οδηγούν σε αυτήν την ανεπιθύμητη κατάσταση. Μάλιστα κατά τη νομολογία (ΑΠ 1231/1987 ΝοΒ 1988.1444 ˑ ΑΠ 197/1987 ΝοΒ 1988.112), μόνη η άρνηση του τέκνου να επικοινωνήσει με τον άλλο γονέα, για λόγους που αφορούν το ίδιο, δεν οφείλεται κατ’ ανάγκη, σε επίδραση του γονέα που διαμένει με το τέκνο, ενώ δεν θεσπίζεται με οποιοδήποτε κανόνα, υποχρέωση του γονέα που έχει την επιμέλεια να κάμψει την άρνηση του τέκνου του να επικοινωνήσει με τον άλλο γονέα, πειθαναγκάζοντάς το προς το σκοπό αυτό με κάθε μέσο (ΑΠ 429/2002 ΕλλΔνη 2002.1621 ˑ ΑΠ 499/1994 ΕλλΔνη 1995.141).

 

6. Σύμφωνα με τη δημοσιευόμενη απόφαση, παρά το γεγονός ότι το φαινόμενο της γονικής αποξένωσης έχει αμφισβητηθεί από μερίδα επιστημόνων της επιστήμης της ψυχολογίας, εντούτοις, σταδιακά γίνεται πλέον αποδεκτή η ύπαρξή του. Επικαλείται την ΕΔΔΑ, Φουρκιώτης κατά Ελλάδος της 16.6.2016, ΕφΑΔΠολΔ 2016.785, με παρατ. Δεμερτζή, με την οποία αναγνωρίστηκε η ύπαρξη του ως άνω φαινομένου. Η γονική αποξένωση παραβιάζει το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ (για την προστασία της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), από το οποίο απορρέει το δικαίωμα ενός γονέα να ληφθούν κατάλληλα μέτρα για να «επανενωθεί» με το παιδί του ενώ θεμελιώνεται η υποχρέωση των εθνικών αρχών στη λήψη τους. Με αναλυτική παράθεση των εκδηλώσεων (συστηματική επιθετική και προσβλητική συμπεριφορά της ανήλικης προς τη μητέρα, απουσία της ενοχής για τη συμπεριφορά που επιδεικνύει έναντι της μητέρας της, εμφάνιση της λογικής του απόλυτα καλού γονέα και του απόλυτα κακού γονέα, δημιουργία ψευδών αναμνήσεων, αντανακλαστική και σθεναρή υποστήριξη στον πατέρα της), πιθανολογήθηκε ότι συντρέχει περίπτωση συνδρόμου γονικής αποξένωσης.

 

7. Ανεξάρτητα πάντως από τη διχογνωμία σχετικά με την ύπαρξη του συνδρόμου της γονικής αποξένωσης, η ολοκληρωτική ρήξη της γονικής σχέσης ανάμεσα στον ένα γονέα και το παιδί του, προκαλεί ανεπανόρθωτη βλάβη στο ψυχισμό του τελευταίου. Το Δικαστήριο δεν πρέπει να περιορίζεται αποκλειστικώς στο πόρισμα μιας πραγματογνωμοσύνης, που αναγνωρίζει το σύνδρομο γονικής αποξένωσης, αλλά πρέπει να λαμβάνει υπόψη του κάθε πρόσφορο μέσο και να συνεκτιμά και τα λοιπά αποδεικτικά μέσα (έκθεση κοινωνικής έρευνας, μαρτυρικές καταθέσεις, γνώμη του ανηλίκου τέκνου, εξέταση των διαδίκων, αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων σχετικά με την έκβαση των καταγγελιών) που έχει στη διάθεσή του για την εξειδίκευση του συμφέροντος του τέκνου (ΜΠρΑθ 15585/2020 ΕφΑΔΠολΔ 2021.613 ˑ ΜΠρΑθ 5524/2017 ΕφΑΔΠολΔ 2017.790. Παρόμοια και η νομολογία του ιταλικού Ακυρωτικού, Cass. 7041/20.3.2013).

 

8. Κατά τη σχολιαζόμενη απόφαση, καθ’ εαυτή η μη ανάθεση της επιμέλειας στον ένα γονέα αποτελεί παρέκκλιση από την αρχή της ισότητας των γονέων. Πράγματι η καθιέρωση της αποκλειστικής επιμέλειας ως κανόνα προεπιλογής, προσκρούει στις αρχές της ίσης μεταχείρισης των φύλων (4§2 Συντ.) και της προστασίας της παιδικής ηλικίας (21§1 Συντ.), διότι έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη του παιδιού, το οποίο χρειάζεται και τους δυο γονείς. Του στερεί τη δυνατότητα να συνεχίζει να απολαμβάνει τις ψυχολογικές και συναισθηματικές σταθερές, που βίωνε κατά τη συμβίωση των γονέων του, καταλείποντας το ευάλωτο σε όλες τις αρνητικές συνέπειες που επιφέρει η ανατροπή του οικογενειακού δεσμού. Συνιστά ένα τραυματικό γεγονός τόσο για το παιδί όσο και για το γονέα που τίθεται στο περιθώριο. Ενθαρρύνει τη λογική της ιδιοκτησίας και την εργαλειοποίηση του παιδιού από το γονέα που ασκεί αποκλειστικά την επιμέλεια και ωθεί συχνά σε αυταρχικές συμπεριφορές. Τη δυσαρμονία αυτή με την αρχή της ευθύνης και των δυο γονέων για την ανατροφή του παιδιού, που καθιερώνεται από το άρθρο 18§1 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ (γνωστή και ως σύμβαση της Νέας Υόρκης), είχε επισημάνει και ο Συνήγορος του Πολίτη. Με το Ν. 4800/2021 καθιερώνε­ται για πρώτη φορά ως νόμιμο σύστημα η κοινή γονική μέριμνα, στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης ή ακύρωσης του συμφώνου συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύ­γων ή των μερών του συμφώνου συμβίωσης, κατά το πρότυπο των σύγχρονων νομοθεσιών και των πορισμάτων σύγχρονων επιστημονικών ερευνών.

 

9. Η ψυχολογική και συμβουλευτική υποστήριξη των γονέων κρίνεται απαραίτητη όταν οι γονείς διαχειρίζονται με ανωριμότητα και με φόρτιση το χωρισμό. Κρίσιμος λοιπόν παράγοντας για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών είναι η εξασφάλιση ενός περιβάλλοντος χωρίς εντάσεις και έριδες. Στην εξεταζόμενη υπόθεση, το δικαστήριο, όρισε αυτεπαγγέλτως παιδοψυχίατρο, ενόψει της διακριτικής ευχέρειας που έχει να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο (στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων), προκειμένου να πραγματοποιήσει συνεδρίες ο αποξενωμένος γονέας μαζί με το ανήλικο τέκνο του, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές και το σχετικό πρόγραμμα που ο ειδικός της ψυχικής υγείας θα υποδείξει, ώστε να δομηθεί μια ισορροπημένη σχέση μεταξύ των γονέων και του τέκνου. Επίσης κατά τη ρύθμιση της επικοινωνίας με δικαστική απόφαση, μπορεί να διαταχθεί η υποχρεωτική παρακολούθηση των γονέων και του παιδιού από ψυχολόγο για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Έτσι η ΜΕφΘεσ 1623/2020 Αρμ 2021.400 σημ. Γ-Α.Γ. έκρινε ότι λόγω των αρνητικών αισθημάτων που καλλιέργησε η μητέρα στα παιδιά για τον πατέρα τους, η επικοινωνία του μαζί τους προϋποθέτει μια περίοδο προσαρμογής με την παρουσία ψυχολόγου για χρονικό διάστημα ενός έτους από τη δημοσίευση της απόφασης. Μετά την παρέλευση του χρόνου αυτού και την ανάκτηση των αισθημάτων εμπιστοσύνης, η επικοινωνία θα είναι αυξημένη για την αναγκαία ενίσχυση του ψυχοσυναισθηματικού δεσμού με τον πατέρα. Με τις ανωτέρω αποφάσεις, όπως εύστοχα επισημάνθηκε και στο ως άνω σχόλιο από τον Γεώργιο-Αλέξανδρο Γεωργιάδη, Αρμ 2021,406, καταδεικνύεται η κοπιώδη νοητική διεργασία των δικαστηρίων της ουσίας, που με εξαντλητική αιτιολογία, επιχειρούν να προβούν στην εξειδίκευση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου, εστιάζοντας αποκλειστικά στα ζητήματα της συγκεκριμένης οικογένειας, μακριά από το κατακριτέο φαινόμενο των πανομοιότυπων δικαστικών αποφάσεων – καρμπόν.

 

 

ΜΠρΡεθ 158/2021

 

Δικαστής: Μαρία Τσιάλτα, Πρόεδρος Πρωτοδικών.

Δικηγόροι: Π. Στεφανάκης, Α. Αργυρόπουλος.

 

….Σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, ως κατευθυντήρια γραμμή για την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή  μόνο της επιμέλειας, σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων και προσφυγής τους στο δικαστήριο αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησης της γονικής μέριμνας του ανηλίκου είναι το αληθινό συμφέρον του τέκνου  που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μία ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Στη δικαστική κρίση καταλείπεται ευρύ πεδίο ώστε αφού ληφθούν υπόψη όλες οι σχέσεις και οι περιστάσεις να καταλήξει σε ρύθμιση τέτοια που να εξυπηρετείται καλύτερο το συμφέρον του τέκνου. Κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του, ή των γονέων του για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανήλικου τέκνου και οι ως τότε δεσμοί του τέκνου με τους γονείς του και τους αδελφούς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα, συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων (Α.Π. 121/2011, 414/2020, δημ. σε «Νόμος»). Οι μεταξύ των συζύγων υφιστάμενες έντονες αντιθέσεις ενίοτε αποκλείουν κάθε συνεννόηση μεταξύ τους αλλά και σε σχέση με τα τέκνα τους, τα οποία όχι σπανίως χρησιμοποιούνται ως «όργανα» για την άσκηση παντοειδών πιέσεων και την ικανοποίηση εκδικητικών διαθέσεων. Ως εκ τούτου, υπό αυτές τις συνθήκες ο γονέας που αναλαμβάνει την επιμέλεια έχει, κατά την επιταγή του νόμου, πρόσθετα καθήκοντα και αυξημένη την ευθύνη της αντιμετώπισης των ειδικών αυτών περιστάσεων κατά κύριο λόγο, κι τούτο προϋποθέτει την εξασφάλιση στο τέκνο κατάλληλων συνθηκών προσαρμογής. Το αποτέλεσμα όμως αυτό, με γνώμονα πάντοτε το συμφέρον του τέκνου, κάθε άλλο επιτυγχάνεται με την πλήρη αποξένωση του τέκνου από τον άλλο γονέα. Ήδη, αυτή καθ’ εαυτή μη ανάθεση της επιμέλειας στον έναν γονέα αποτελεί παρέκκλιση από την αρχή της ισότητας των γονέων στο λειτουργικό αυτό δικαίωμα εκ λόγων αναγόμενων στο συμφέρον του τέκνου, ενίοτε δε, δυσχεραίνεται το έργο της ρυθμιστικής παρέμβασης του δικαστηρίου όταν το τέκνο περιάγεται σε στάση άρνησης ή αντιπάθειας έναντι του έτερου γονέα , εξαιτίας πράξεων ή παραλείψεων εκείνου που έχει την επιμέλεια. Σημαντική δε, είναι και η προσωπική γνώμη του τέκνου η αναζήτηση της οποίας εξαρτάται από την ωριμότητα του τέκνου, η οποία προϋποθέτει κάποια ηλικία και πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα ή την επιμέλεια εφόσον εκείνο είναι σε θέση να αντιληφθεί το συμφέρον του και τη σημασία της διαφοράς. Μία τέτοια κρίση προς την ύπαρξη ή μη ωριμότητας σχηματίζεται από την ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων, ενώ ούτε ειδική αιτιολογία απαιτείται, ούτε αναιρετικός έλεγχος επιτρέπεται, αφού αποτελεί εκτίμηση πραγματικού γεγονότος κατ’ άρθρο 561 του ΚΠολΔ. Η προσωπική γνώμη του τέκνου δεν αποτελεί ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο, πρέπει δε, να διαλαμβάνεται στην απόφαση γιατί συνιστά μέρος της αιτιολογίας χωρίς όμως να είναι απαραίτητο να αναφέρεται η γνώμη του ανηλίκου, στην οποία γνώμη το δικαστήριο δεν είναι υποχρεωμένο να «συμμορφώνεται». Επίσης, δεν υπάρχει υποχρέωση παράθεσης της γνώμης του ανηλίκου καθότι είναι βέβαιο ότι κατά τέτοιο ενδεχομένως να οξύνει τις σχέσεις των διαδίκων και εξ αυτού του λόγου να προκληθεί αντανακλαστικά βλάβη στο συμφέρον του τέκνου (Α.Π. 824/2008, Α.Π. 1316/2009 δημ. σε Τρ. Νομ. Πληρ. «Νόμος»). …Τέλος, ως «σύνδρομο γονικής αποξένωσης» ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο ο ένας γονέας προσπαθεί να «συμμαχήσει» με το παιδί και να το αποξενώσει μέσω της ψυχολογικής χειραγώγησης από τον άλλο γονέα (Jaffe, Thakkar & Piron 2017). Η ψυχολογική χειραγώγηση περιλαμβάνει ύβρεις, ασύστολη δυσφήμηση και δημιουργία ψευδών αναμνήσεων εκ μέρους του αποξενωτή γονέα. Ως αποτέλεσμα το παιδί ουσιαστικά «εκπαιδεύεται» στο να απεχθάνεται τον «γονέα-στόχο». Δημιουργείται έτσι, το σύνδρομο γονικής αποξένωσης (Parental Alientation Syndrome, PAS, ως όρος διατυπώθηκε το 1985 από τον παιδοψυχίατρο Richard Gardner), το οποίο επικεντρώνεται στη συμπεριφορά του παιδιού. Περιγράφεται δε, ως διαταραχή η οποία προκύπτει από την επίδραση του αποξενωτή γονέα και εκδηλώνεται μέσα από ένα σύνολο συμπεριφορών που εμφανίζονται στο παιδί. Ενδεικτικά ως εκδηλώσεις του συνδρόμου, το παιδί: α) Συμμετέχει σε μία «εκστρατεία δυσφήμησης» όπου συστηματικά και αδικαιολόγητα προσβάλλει κι επιτίθεται στον έτερο γονέα, β) εμφανίζει απώλεια αμφιθυμίας, γ) διατηρεί μόνο αρνητικά συναισθήματα για τον γονέα-στόχο και ακολουθεί μία λογική «άσπρο-μαύρο» (ήτοι ως ο «απόλυτα καλός γονέας» και ο «κακός γονέας»),  δ) φαίνεται να «παπαγαλίζει» και να αναπαράγει τις απόψεις του αποξενωτή γονέα, ε) προχωράει σε επιπόλαιους ορθολογισμούς προκειμένου να δικαιολογήσει την εχθρότητα στον αποξενωμένο γονέα, ε) εμφανίζεται ως «ελεύθερος στοχαστής», δηλαδή ότι η στάση προς τον αποξενωμένο γονέα είναι αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης , στ) παρουσιάζει απουσία ενοχής για τη στάση του προς τον γονέα-στόχο, ενεργεί με αυξανόμενη εχθρότητα έναντι στον στοχοποιημένο γονέα,  αρνούμενο τελικά οποιαδήποτε επαφή, άρνηση που επεκτείνεται σταδιακά και στην οικογένεια του αποξενωμένου γονέα, ζ) επιδεικνύει αντανακλαστική υποστήριξη προς τον αποξενωτή γονέα. Από μία μερίδα της επιστήμης έχει υποστηριχθεί ότι το «σύνδρομο γονικής αποξένωσης» αποτελεί είδος συναισθηματικής κακοποίησης προς το παιδί (Kurk Edward, 2018), αφού προοδευτικά το παιδί πείθεται ότι ο στοχοποιημένος γονέας δεν τον αγαπάει και ως αποτέλεσμα το παιδί να νιώθει υποχρεωμένο να συμπεριφέρεται με τρόπους που είναι αποδεκτοί από τον αποξενωτή γονέα για να μην υποστεί την απώλεια και της δικής του αγάπης. Παρουσιάζεται η αντιστροφή ρόλων όπου τελικά το παιδί σε ρόλο γονέα προσπαθεί να ικανοποιήσει τη συνεχή ανάγκη του αποξενωτή για αγάπη και αφοσίωση με «αντάλλαγμα» τη δική του φροντίδα και επιβίωση (Walters και Olsen, 2005).  Παρά το γεγονός ότι το φαινόμενο της γονικής αποξένωσης έχει αμφισβητηθεί από μερίδα επιστημόνων της επιστήμης της ψυχολογίας, εντούτοις, σταδιακά γίνεται πλέον αποδεκτή η ύπαρξή του (ανεξαρτήτως εάν θα χαρακτηριστεί από τους ειδικούς επιστήμονες ως «σύνδρομο» εν στενή εννοία, ή ως «φαινόμενο») ενδεικτικά δε, αναφέρεται η αναγνώρισή του κατά το έτος 2002 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο Διεθνούς διάσκεψης. Σημειώνεται ότι με την από 16-6-2016 απόφαση του Α΄ τμήματος του  Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία  εκδόθηκε επί της με αριθμ. 74758/2011 προσφυγής στην υπόθεση Φουρκιώτης κατά Ελλάδος, αναγνωρίστηκε η ύπαρξη του φαινομένου της γονικής αποξένωσης. Σύμφωνα δε, με την ανωτέρω απόφαση, η γονική αποξένωση παραβιάζει το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ (για την προστασία της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) εκ του οποίου άρθρου απορρέει το δικαίωμα ενός γονέα να ληφθούν κατάλληλα μέτρα για να «επανενωθεί» με το παιδί του ενώ θεμελιώνεται η υποχρέωση των εθνικών αρχών στη λήψη τους. Πρέπει δε, να σημειωθεί ότι  το ΕΔΔΑ μεταξύ άλλων υπογράμμισε τη σημασία του δικαιώματος ενός γονιού να έχει πρόσβαση στα στοιχεία φακέλου ιδίως όσον αφορά παιδοψυχιατρικές εκθέσεις και να έχει συμμετάσχει στη διαδικασία κατά την οποία οι εκθέσεις αυτές έχουν συνταχθεί (υπόθεση Κοσμοπούλου κατά Ελλάδος, της 5-2-2004), ενώ με αφορμή την ανωτέρω απόφαση του ΕΔΔΑ, εκδόθηκε και η σχετική με αριθμ. 1/2021 εγκύκλιος του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Στο ίδιο πνεύμα, αναγνωρίζοντας ουσιαστικά την γονική αποξένωση και προς αποφυγή πρόκλησης αυτής,  κινήθηκε και ο νόμος 4800/2021 (ΦΕΚ 81/Α/21-5-2021) «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων αλλά και ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις» με έναρξη ισχύος την 16^η-9-2021 (πλην των ρητώς αναφερόμενων σε αυτόν διατάξεων). Ειδικότερα αναφέρεται στα εδ. α, β και γ, του άρθρου 1532 όπως αυτό θα ισχύσει  από 16-9-2021, ως «κακή άσκηση της γονικής μέριμνας» η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών  που αφορούν το τέκνο, η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλον γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλον τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας ώστε να δικαιολογείται η μερική ή ολική αφαίρεση της επιμέλειας από τον γονέα με δικαστική απόφαση.

2019. Στην προκειμένη περίπτωση με την συνεκδικαζόμενη με αρ. …/ 2021 αίτηση, η αιτούσα εκθέτει ότι με τον ο καθ’ ου, με τον οποίο υπήρξαν σύζυγοι, κατά τη διάρκεια του γάμου τους απέκτησαν ένα τέκνο, ανήλικο σήμερα, την … της οποίας η επιμέλεια ανατέθηκε στην ίδια δυνάμει της αναφερόμενης συμβολαιογραφικής πράξης λύσεως γάμου τον … του 2019. Ότι ακολούθως ο καθ’ ου, με την ειδικώς ιστορούμενη έναντι αυτής επανειλημμένη προσβλητική κι εξυβριστική συμπεριφορά του ενώπιον τρίτων προσώπων αλλά κι ενώπιον της ανήλικης, συνιστάμενη στην συνεχή αμφισβήτηση της προσήκουσας, εκ μέρους της, άσκησης της επιμέλειας της ανήλικης θυγατέρας τους, προσβάλλει την προσωπικότητά της. Επικαλούμενη δε επικείμενο κίνδυνο συνιστάμενο στον κίνδυνο δημόσιας πλέον προσβολής της προσωπικότητάς της, ζητεί, κατ’ εκτίμηση, να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ’ ου να απέχει από οποιανδήποτε προσβολή της προσωπικότητάς της δια εξυβρίσεων, έργω ή λόγω, καθώς και από οποιαδήποτε απειλητική συμπεριφορά σε βάρος της, καθόσον αυτός επικοινωνεί με την ίδια, είτε με το ανήλικο τέκνο τους, είτε με τρίτα πρόσωπα, δια ζώσης, είτε με τηλεφωνική, ή με άλλα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας, να απειληθεί σε βάρος του καθ’ ου χρηματική ποινή ποσού 2.000,00 ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έτους για κάθε παραβίαση της απόφασης που θα εκδοθεί και να καταδικαστεί στη δικαστική της δαπάνη. Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα, η κρινόμενη αίτηση καθ’ ύλην και κατά τόπον, αρμοδίως φέρεται στο παρόν Δικαστήριο (άρθρα 683 παρ. 1 και 22 του ΚΠολΔ) για να εκδικαστεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και είναι νόμιμη στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 361, 362, 363 Π.Κ, 57, 914 Α.Κ, 731, 947 παρ.1 του και 176 του ΚΠολΔ. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να ερευνηθεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

ΙΙΙ. Περαιτέρω, με τη με αρ. …/2021 συνεκδικαζόμενη αίτηση, ο αιτών εκθέτει ότι με την καθ’ ης, με την οποία ο γάμος του λύθηκε συναινετικά με την αναφερόμενη συμβολαιογραφική πράξη γάμου τον … του έτους 2019, κατά τη διάρκεια του γάμου τους απέκτησαν ένα τέκνο, την ανήλικη … της οποίας η επιμέλεια ανατέθηκε με την από …2019 έγγραφη συμφωνία τους (καταρτισθείσας στο πλαίσιο της συναινετικής λύσης του γάμου) στην καθ’ ης, ενώ ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του με την ανήλικη με τον ειδικώς αναφερόμενο τρόπο. Ότι από τον Νοέμβριο του 2019, η καθ’ παραβίαζε συστηματικά τους συμφωνηθέντες όρους επικοινωνίας του με την ανήλικη όπως αναλυτικά περιγράφεται στην αίτηση, περαιτέρω δε, ότι η καθ’ ης έχει επιδείξει προσβλητική συμπεριφορά έναντι στην ανήλικη κι ότι έχει χειροδικήσει σε βάρος της. Με βάση το ιστορικό αυτό, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, ζητεί, κατ’ εκτίμηση των αιτημάτων: α) να του ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας τους … β) επικουρικά να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με την ανήλικη με τον ειδικώς αναφερόμενο τρόπο, γ) να απειληθεί σε βάρος της καθ’ ης προσωπική κράτηση διάρκειας τριών μηνών και χρηματική ποινή ποσού 1.000,00 ευρώ για κάθε παραβίαση της απόφασης που θα εκδοθεί, αναφορικά με τυχόν διάταξη της απόφασης για την προσωρινή ρύθμιση της επικοινωνίας του με την ανήλικη, δ) να λάβει χώρα από το Δικαστήριο η προηγούμενη ακρόαση του τέκνου, ε) να διαταχθεί ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη από ψυχίατρο που περιλαμβάνεται στον κατάλογο πραγματογνωμόνων του παρόντος Δικαστηρίου προκειμένου να διαπιστωθεί η ψυχολογική και η ψυχιατρική κατάσταση της καθ’ ης σε σχέση με την ικανότητά της να συμβιώνει και να επιμελείται με την ανήλικη και να συμψηφιστεί μεταξύ τους η δικαστική τους δαπάνη. Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα η κρινόμενη αίτηση αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται στο παρόν Δικαστήριο (άρθρα 683 παρ.1 και 22 του ΚΠολΔ) για να συζητηθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682, 683, 686 επ. και 735 του ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1518, 1520, 1536 Α.Κ., 219 παρ.1, 731, 735 του ΚΠολΔ, εκτός από το σωρευόμενο αίτημα για τη διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης, το οποίο δύναται να εκτιμηθεί από το παρόν Δικαστήριο κατά την εφαρμοζόμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, μόνον ως αίτημα συντηρητικής απόδειξης κατ’ άρθρο 348 του ΚΠολΔ και πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας καθότι δεν εκτίθεται ο λόγος για την οποία υπάρχει κίνδυνος να χαθεί ή να δυσκολευθεί η χρήση του αποδεικτικού μέσου της ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης, κατ’ άρθρο 349 παρ.2 του ΚΠολΔ (ΜΠρΘεσ 68/2010, Αρμ. 2011, σελ. 778).

1. Επίσης, με τη συνεκδικαζόμενη με αρ…/2021 αίτηση, η αιτούσα εκθέτει ότι μετά τη συναινετική λύση του γάμου της με τον καθ’ ου τον … του 2019, ο τελευταίος ξεκίνησε να εκδηλώνει ενώπιον του τέκνου τους αλλά κι ενώπιον τρίτων, προσβλητική σε βάρος της συμπεριφορά, ενώ η ίδια περαιτέρω είχε αντιληφθεί ότι ο καθ’ ου, για λόγους εκδίκησης, επιχειρούσε συστηματικά να δημιουργήσει στο ανήλικο τέκνο τους αρνητικά συναισθήματα προς εκείνην και να το απομακρύνει από την ίδια. Ότι εξαιτίας αυτού του λόγου άσκησε σε βάρος του καθ’ ου τη με αρ…/2021 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων (βλ. σχετ. ανωτέρω), ακολούθως, δε ο καθ’ ου σε συνέχεια της ανωτέρω προσπάθειάς του να απομακρύνει τη ανήλικη από την ίδια (αιτούσα), άσκησε τη με αρ…/2021 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων (βλ. σχετ. ανωτέρω) αφενός μεν, παρουσιάζοντάς την ως ακατάλληλη μητέρα, αφετέρου δε, παραβιάζοντας την από …2021 προσωρινή διαταγή του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία μεταξύ άλλων απαγορεύθηκε προσωρινά η, με οποιονδήποτε τρόπο προσβολή της προσωπικότητάς της, έργω ή λόγω, είτε ενώπιον τρίτων, είτε ενώπιον της. Ότι στο πλαίσιο άσκησης της με αρ…/2021 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων το παρόν Δικαστήριο χορήγησε την από …2021 προσωρινή διαταγή με την οποία ανατέθηκε προσωρινά η επιμέλεια της ανήλικης στον καθ’ ου χωρίς να ρυθμιστεί προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας της με την ανήλικη. Ότι για τους αναφερόμενους στην αίτηση λόγους η ίδια είναι καταλληλότερη από τον καθ’ ου προκειμένου να ασκεί την επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας τους, αντίθετα δε, ο καθ’ ου δεν είναι κατάλληλος προς τούτο σύμφωνα με τα ειδικότερα εκτιθέμενα. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητεί: α) Να της ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας τους …, β) επικουρικά δε, να ρυθμιστεί προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας της με την ανήλικη κατά τον ειδικώς αναφερόμενο τρόπο και να καταδικαστεί ο καθ’ ου στη δικαστική της δαπάνη. Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα η κρινόμενη αίτηση αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται στο παρόν Δικαστήριο (άρθρα 683 παρ.1 και 22 του ΚΠολΔ) για να συζητηθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682, 683, 686 επ. και 735 του ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1518, 1520 Α.Κ., 219 παρ. 1, 731, 735 και 176 του ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί και κατ’ ουσίαν.
2. Από την ανωμοτί κατάθεση της αιτούσας-καθ’ής η αίτηση, την ένορκη στο ακροατήριο κατάθεση του μάρτυρα που εξετάστηκε με επιμέλεια του αιτούντος-καθ’ ου και από τα προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, μεταξύ των οποίων και οι προσκομιζόμενες από την αιτούσα ένορκες βεβαιώσεις που εν προκειμένω αποτελούν έγγραφα, συνεκτιμώμενης της προσωπικής επικοινωνίας της Δικαστού του παρόντος Δικαστηρίου με το ανήλικο τέκνο, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν πολιτικό γάμο στο … στις …, κατά τη διάρκεια του οποίου απέκτησαν μία θυγατέρα την ανήλικη …, που γεννήθηκε στο … Κρήτης στις … μεταξύ των διαδίκων γάμος λύθηκε συναινετικά δυνάμει της με αριθμ. … συμβολαιογραφικής πράξης λύσης γάμου και ρύθμισης της επιμέλειας, διατροφής και επικοινωνίας του ανήλικου τέκνου της συμβολαιογράφου Ρεθύμνης, … Στην ίδια συμβολαιογραφική πράξη περιλήφθηκε η από …2019 κοινή συμφωνία των διαδίκων, κατά το περιεχόμενο της οποίας συμφωνήθηκε μεταξύ άλλων: α) Η γονική μέριμνα της ανήλικης να ασκείται από κοινού από τους διαδίκους και β) η επιμέλεια της ανήλικης να ασκείται από την αιτούσα-καθ’ ης μητέρα της, το δε, τέκνο να διαμένει με αυτήν σε κατοικία επί της οδού … που αποτελούσε την τέως οικογενειακή στέγη και ανήκει κατά πλήρη κυριότητα στην αιτούσα-καθ’ ης. Περαιτέρω, με την ίδια έγγραφη συμφωνία ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας της ανήλικης με τον αιτούντα-καθ’ ου πατέρα της, ως εξής: ι) Δύο ημέρες την εβδομάδα, δηλαδή είτε Δευτέρα και Τετάρτη από ώρα 15:00` έως ώρα 21:00`, είτε Τρίτη και Πέμπτη από ώρα 15:00` έως ώρα 21:00`, με συμφωνία για οριστικοποίηση των ακριβών ημερών μετά την έναρξη των μαθημάτων και των εξωσχολικών δραστηριοτήτων της ανήλικης, ιι) κάθε Σαββατοκύριακο εναλλάξ ως εξής: Το ένα Σαββατοκύριακο από Παρασκευή απόγευμα έως Σάββατο μεσημέρι και το επόμενο Σαββατοκύριακο από Σάββατο πρωί έως Κυριακή απόγευμα. Επίσης συμφωνήθηκε η επικοινωνία κατά τη διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς κάθε μονό έτος την εβδομάδα των Χριστουγέννων, ήτοι από 23 Δεκεμβρίου έως 31 Δεκεμβρίου και κάθε ζυγό έτος την εβδομάδα της Πρωτοχρονιάς, ήτοι από 31η Δεκεμβρίου έως 6 Ιανουάριου του επόμενου έτους. Κατά δε, τις εορτές του Πάσχα, κάθε μονό έτος από Μεγάλο Σάββατο έως το Σάββατο της Διακαινησίμου και κάθε ζυγό έτος από Σάββατο του Λαζάρου έως το Μεγάλο Σάββατο. Επίσης, η επικοινωνία συμφωνήθηκε κατά τις θερινές διακοπές κάθε μονό έτος από 1η Ιουλίου έως 15η Ιουλίου και κάθε ζυγό έτος από 1η Αυγούστου έως 15 Αυγούστου με δυνατότητα τροποποίησης των διαστημάτων αυτών και ειδικότερα αντιστροφής αυτών, ενώ συμφωνήθηκε η δυνατότητα καθημερινής, ακώλυτης κι εντός του προγράμματος της ανήλικης θυγατέρας τους τηλεφωνικής επικοινωνίας. Τέλος συμφωνήθηκε ότι οι όροι της επικοινωνίας του πατέρα με το τέκνο θα μπορούν, κατόπιν έγκαιρης ειδοποίησης της μητέρας να τροποποιούνται πάντοτε με γνώμονα το καθημερινό πρόγραμμα και τη βούληση του τέκνου. Παρά του ότι οι διάδικοι βρίσκονταν σε ουσιαστική διάσταση προγενέστερα, εντούτοις ο αιτών-καθ’ ου αποχώρησε από την οικογενειακή στέγη τον …του έτους 2019 κι εγκαταστάθηκε σε άλλη οικία πλησίον αυτής. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι οι σχέσεις της ανήλικης με την αιτούσα-καθ’ ης μητέρα της μέχρι ν’ αποχωρήσει ο αιτών-καθ’ ου από την οικογενειακή στέγη ήταν ομαλές χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα (ενισχυτικό προς την κρίση αυτή είναι και το ότι τον …του 2019, κατά τη συναινετική λύση του γάμου, ο αιτών-καθ’ ου συνήνεσε στην ανάθεση της επιμέλειας και της διαμονής της θυγατέρας του με την αιτούσα-καθ’ης), εντούτοις μετά την αποχώρηση του αιτούντος-καθ’ ου και τη μετεγκατάστασή του σε άλλη οικία, οι σχέσεις μεταξύ της ανήλικης και της μητέρας της, άρχισαν σταδιακά να μεταβάλλονται. Συγκεκριμένα, σύμφωνα και με την κατάθεση της αιτούσας-καθ’ ης στο παρόν Δικαστήριο, η ανήλικη ξεκίνησε να εκφράζει σε αυτήν ότι η ίδια (αιτούσα) είναι υπεύθυνη για το διαζύγιο με τον αιτούντα-καθ’ ου πατέρα της. Το γεγονός αυτό πιθανολογείται ότι απέρρεε από το ότι -τουλάχιστον εμφανώς- την απόφαση για τη λύση της έγγαμης συμβίωσης την έλαβε η αιτούσα-καθ’ ης και ως εκ τούτου στη συνείδηση της ανήλικης αυτόματα ο αιτών-καθ’ ου πατέρας, θεωρήθηκε ότι δε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για το διαζύγιο. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα-καθ’ ης επιχειρώντας να οριοθετήσει την ανήλικη … η οποία άρχισε να εισέρχεται πλέον στη φάση της προεφηβείας (με ό,τι, ενίοτε αυτή η περίοδος, συνεπάγεται όσον αφορά την ευαισθησία, αλλά και τις πιθανές αντιδράσεις του προέφηβου ανηλίκου ) αλλά και στο πλαίσιο τήρησης της συμφωνηθείσας και επικυρωθείσας με τη συμβολαιογραφική πράξη, επικοινωνίας του αιτούντος-καθ’ ου με την ανήλικη, άρχισε να αντιμετωπίζει την ολοένα και περισσότερο αυξανόμενη αρνητική, προς αυτήν, αντίδραση της ανήλικης, η οποία αντίθετα, ξεκίνησε να εκδηλώνει ιδιαίτερη προσκόλληση στον αιτούντα-καθ’ου πατέρα της. Η ανωτέρω κατάσταση σταδιακά παρουσίασε επιδείνωση, καθώς η ανήλικη πλέον αντιδρούσε έντονα και ανήγαγε σε «κακοποιητική» συμπεριφορά σε βάρος της, οποιαδήποτε προσπάθεια της μητέρας της να θέσει ένα καθημερινό σταθερό πρόγραμμα στη διαβίωσή της κι ένα όριο στη συμπεριφορά της, κυρίως δε όσον αφορά την, εκ μέρους της ανήλικης, χρήση του διαδικτύου. Ως προς το σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι η ανήλικη … διατηρούσε περισσότερους από έναν (πιθανολογούνται τρεις) δημόσιους λογαριασμούς στην εφαρμογή «tik-tok», με περίπου 4.000 «ακόλουθους», 2.500 αναρτημένα βίντεο, ενώ διαπιστώθηκε να συνομιλεί με άγνωστα σε αυτήν πρόσωπα, να αναρτά βίντεο με το πρόσωπό της και το σπίτι της, δίνοντας πληροφορίες για τους γονείς της και να προβαίνει σε προσκλήσεις προς συνάντηση (meet up) ή σε διάφορες «προκλήσεις» («challenges», δραστηριότητα που κρίνεται ως ιδιαίτερη επικίνδυνη για τους ανήλικους καθότι ενδέχεται να αποτελεί προστάδιο επικίνδυνων είδους «δοκιμασιών» για την ψυχική και σωματική ακεραιότητα των ανηλίκων). Την ίδια άποψη περί άσκησης «βίας» και «κακοποίησης» (ψυχικής και σωματικής) εκ μέρους της αιτούσας-καθ’ ης σε βάρος της ανήλικης, είχε υιοθετήσει και εξέφραζε και ο αιτών – καθ’ ου όχι μόνο σε τρίτα πρόσωπα αλλά ακόμα και στην ίδια την ανήλικη, αντιδρώντας σφοδρά σε οποιαδήποτε προσπάθεια οριοθέτησης (ακόμα και σε μια απλή επίπληξη) εκ μέρους της αιτούσας-καθ’ ης προς την ανήλικη αλλά και στην άρνησή της να «συμμορφώνεται» με οποιαδήποτε επιθυμία κι ενέργεια της ανήλικης θυγατέρας τους … Στο σημείο αυτό αναφέρεται ότι τόσον η ανήλικη, όσο και ο αιτών-καθ’ ου στην απαίτηση της αιτούσας-καθ’ ης ο λογαριασμός της ανήλικης στην εφαρμογή «Tik-tok» να γίνει ιδιωτικός, αντέδρασαν αρνητικά με αποτέλεσμα η ίδια η αιτούσα-καθ’ ης μέσω των διαχειριστών της εφαρμογής, να προβεί στο κλείσιμο του λογαριασμό μετά από μία αρκετά περίπλοκη διαδικασία. Αφορμή για το γεγονός αυτό ήταν το ότι διαπιστώθηκε η ανάρτηση χυδαίων σχολίων (όπως λ.χ. «pozo tsoula eisai kaneis video me ton papousou») στο δημόσιο προφίλ της ανήλικης από άγνωστα σε αυτήν πρόσωπα. Στο σημείο αυτό δέον να αναφερθεί ότι από την επισκόπηση της εκτυπωμένης συνομιλίας στην εφαρμογή tik-tok, φαίνεται να έχουν αναρτηθεί χυδαία σχόλια από προφίλ με το όνομα «…». Σημειωτέον ότι, ο αιτών-καθ’ ου όχι μόνον δεν είχε αντίρρηση στην εκ μέρους της θυγατέρας του χρήση της εν λόγω εφαρμογής με δημόσιο λογαριασμό, αλλά επιπλέον λάμβανε μέρος από κοινού με την ανήλικη σε σχετικά αναρτημένα βίντεο, χορεύοντας, κάνοντας «challenges», προβαίνοντες σε συνομιλίες με την ανήλικη θυγατέρα του, ενώ ήδη ανήλικη ύστερα από τη συναίνεση του αιτούντος-καθ’ ου έχει ανοίξει εκ νέου λογαριασμό στην εν λόγω εφαρμογή. Επίσης πιθανολογήθηκε ότι ο αιτών-καθ’ ου είχε προβεί σε βιντεοσκόπηση της ανήλικης, προκειμένου να στείλει τα σχετικά βίντεο σε διάφορα γραφεία κι εταιρείες παραγωγής στην Αθήνα προκειμένου να λάβει μέρος διαφημιστικά, ή ταινίες, πλην όμως χωρίς την προηγούμενη ενημέρωση και απαιτούμενη συναίνεση της αιτούσας – καθ’ ης, η οποία είχε την επιμέλεια της ανήλικης μέχρι την …2021. Η ανωτέρω δε, στάση του αιτούντος-καθ’ ου απέναντι στην ανήλικη, αλλά και οι ήδη αναφυόμενες διαφωνίες μεταξύ της αιτούσας-καθ’ ης και της ανήλικης, άρχισαν να καθιστούν πλέον τον αιτούντα-καθ’ ου σταδιακά στη συνείδηση της ανήλικης «σύμμαχο», καθιστώντας αντίστοιχα ταυτόχρονα την αιτούσα-καθ’ης μητέρα της «εχθρό». Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι ο αιτών-καθ’ ου από τον …του 2020 άρχισε να στέλνει μηνύματα σε τρίτα πρόσωπα όπως στη συγγενή αυτής δικηγόρο κατ’ επάγγελμα, στην οποία σε σχετικό μήνυμα της ανέφερε για την αιτούσα-καθ’ ης μεταξύ άλλων ότι δάγκωσε την ανήλικη, ότι επισκέπτεται ψυχολόγο χωρίς αποτέλεσμα, ότι όταν είναι νηφάλια παραδέχεται πως έχει ψυχολογικά προβλήματα, ότι επανειλημμένα έχει βρίσει, κτυπήσει και καθημερινά ουρλιάζει χωρίς λόγο, ειρωνεύεται και ταπεινώνει την ανήλικη με κάθε τρόπο. Ότι αυτή είναι άρρωστος άνθρωπος που ταλαιπωρεί και αρρωσταίνει ένα παιδί με ήδη επιβαρυμένη ψυχολογική κατάσταση. Περαιτέρω αφού κάνει λόγο για «κακοποίηση», αναφέρει για καταστρατήγηση κάθε όρου και συμφωνίας (προφανώς εννοώντας την ανωτέρω έγγραφη συμφωνία για την ρύθμιση της επικοινωνίας με την ανήλικη). Το ίδιο άρχισε να πράττει και από τον …του 2020 με την αποστολή μηνυμάτων στην …, κουνιάδα της αιτούσας-καθ’ ης, στην οποία, μεταξύ άλλων έκανε λόγο για προσπάθεια παρεμπόδισης της επικοινωνίας του ίδιου με την ανήλικη, άλλοτε με φωνές, άλλοτε με ψυχολογικούς εκβιασμούς και εκφοβισμό και ότι αιτούσα-καθ’ης μεγαλώνει ένα παιδί με βρισιές, απειλές, ειρωνείες, ταπεινωτικούς χαρακτηρισμούς για τον πατέρα του, ενώ κάνει λόγο για τη «συμβίωση» της ανήλικης με «έναν άνθρωπο που την κακοποιεί ψυχολογικά και σε μερικές περιπτώσεις σωματικά». Ως προς το σημείο αυτό, δέον να αναφερθεί ότι τόσον η ίδια η αιτούσα-καθ’ ης στο παρόν Δικαστήριο, όσο και η … στη με αριθμ…. ένορκη κατάθεση της συμβολαιογράφου Ρεθύμνης, … κατέθεσαν ότι ο αιτών-καθ’ ου συχνά ισχυριζόταν ότι η αιτούσα-καθ’ ης έχει ψυχολογικά προβλήματα. Ωστόσο, η υποστηριζόμενη από τον αιτούντα-καθ’ ου κακοποιητική συμπεριφορά της αιτούσας-καθ’ ης προς την ανήλικη από κανένα στοιχείο δεν πιθανολογήθηκε. Συγκεκριμένα, τα περιστατικά τα οποία πιθανολογήθηκαν και που αναφέρθηκαν και από την ίδια την αιτούσα-καθ’ ης ήταν ένα χαστούκι εκ μέρους αυτής προς την ανήλικη (όταν η τελευταία επιχείρησε να πιάσει από το δρόμο ένα νεκρό περιστέρι), και η αναφερόμενη ως περίπτωση «δαγκώματος» εν είδει παιχνιδιού κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης μεταξύ αυτής και της ανήλικης ( η οποία τοποθέτησε μόνη της το χέρι της στο στόμα της αιτούσας-καθ’ ης) και όχι ως κακοποιητική πράξη αυτής. Σε κάθε περίπτωση ο αιτών και στις δύο προαναφερόμενες επικοινωνίες τους δια της αποστολής μηνυμάτων σε τρίτους κάνει λόγο για επίδειξη εκ μέρους της αιτούσας-καθ’ης κακοποιητικής συμπεριφοράς, ψυχικής και σωματικής, χωρίς την οποιαδήποτε αναφορά σε συγκεκριμένα περιστατικά. Επίσης, ο αιτών-καθ’ ου παρά το γεγονός ότι κατέγραφε αναλυτικά (ήτοι από το χρόνο αποχώρησής του από την οικογενειακή στέγη) κάθε συμπεριφορά της τέως συζύγου έναντι της ανήλικης την οποία υπήγαγε στην έννοια της «κακοποίησης», εντούτοις μέχρι το χρόνο υποβολής της υπό κρίση με αρ…/2021 αίτησης δεν προέβη σε οποιαδήποτε αποφευκτική ενέργεια μιας τέτοιας συμπεριφοράς. Επίσης, δεν πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα-καθ’ ης επιχειρούσε να παρεμποδίσει την επικοινωνία του αιτούντος-καθ’ ου με την ανήλικη θυγατέρα τους, όπως αυτή είχε ρυθμιστεί μεταξύ τους (σε κάθε περίπτωση οποιαδήποτε τροποποίηση αυτής προϋπέθετε σύμφωνα με την περιεχόμενη, στη σχετική συμβολαιογραφική πράξη, έγγραφη συμφωνία, την έγκαιρη ενημέρωσή της αιτούσας-καθ’ ης), η δε, τυχόν εκ μέρους της επιφύλαξη στον τρόπο και στον χρόνο επικοινωνίας του αιτούντος-καθ’ ου με την ανήλικη, πιθανολογείται ότι εκδηλώθηκε από τον …του έτους 2020, λόγω της εξακολουθούμενης πανδημίας του covid-19, των αλλεπάλληλων ιδιαίτερων συνθηκών που άρχισαν να διαμορφώνονται αιφνίδια στον καθημερινό τρόπο διαβίωσης και της εύλογης υφιστάμενης ανησυχίας της. Περαιτέρω, αναφορικά με τους ισχυρισμούς του αιτούντος-καθ’ ου σχετικά με την ψυχική κατάσταση της αιτούσας-καθ’ ης, σύμφωνα με την από …2021 ψυχιατρική βεβαίωση του ψυχίατρου .., η αιτούσα-καθ’ης διαπιστώθηκε να είναι ήρεμη, με επιμελημένη εμφάνιση, με καλό λόγο καλής συνοχής και ροής με νορμοθυμία, ενίοτε με ευσυγκινησία κατά την ψυχιατρική εκτίμηση και ιδιαίτερα στην αναφορά για το τέκνο της άνευ διαταραχών νυκτερινού ύπνου, με ήπια διαταραχή πρόσληψης τροφής, χωρίς να αναφέρεται οποιαδήποτε δυσλειτουργία στην καθημερινότητα της, χωρίς κοινωνική απομόνωση, και χωρίς ψυχωσική συμπτωματολογία. Επίσης στην ίδια βεβαίωση αναφέρεται η μη ανεύρεση οποιοσδήποτε φαρμακευτικής αγωγής μέσω του ΑΜΚΑ και τέλος διατυπώνεται η μη παρουσία ψυχοσυμπτωματολογίας στην αιτούσα-καθ’ ης. Επιπλέον, οι μάρτυρες που κατέθεσαν στις προσκομιζόμενες από την αιτούσα-καθ’ ης με αριθμ… ένορκες βεβαιώσεις συνταχθείσες ενώπιον της συμβολαιογράφου Ρεθύμνης, … και στην από 2-7-2021 ένορκη βεβαίωση που συντάχθηκε ενώπιον της δικηγόρου Μυτιλήνης, …, κατέθεσαν μεταξύ άλλων, για την προσήκουσα συμπεριφορά της αιτούσας- καθ’ ης ως μητέρας, τη συνεχή προσπάθειά της να διαπαιδαγωγήσει και να οριοθετήσει την ανήλικη αλλά και τον ευέξαπτο χαρακτήρα του αιτούντος-καθ’ ου, περιγράφοντας συγκεκριμένα επεισόδια με την αιτούσα-καθ’ης ή τρίτους. Επομένως, βάσει των όσων ανωτέρω πιθανολογήθηκαν ο αιτών-καθ’ ου παράνομα προσέβαλε την προσωπικότητα της αιτούσας-καθ’ ης, ως μητέρα και ως μέλος μιας κλειστής κοινωνίας όπως είναι το …, με τους ισχυρισμούς ότι αυτή είναι σταθερά κακοποιητική έργω και λόγω προς το ανήλικο τέκνο τους, ότι είναι ψυχικά διαταραγμένη και ακατάλληλη για την άσκηση επιμέλειας τέκνου. Κατά συνέπεια, ενόψει του ότι σύμφωνα και με το περιεχόμενο όλων των προαναφερόμενων ένορκων βεβαιώσεων πιθανολογείται το ευέξαπτο του χαρακτήρα του καθ’ ου, ο οποίος κατά καιρούς έχει δημιουργήσει επεισόδια στην αιτούσα-καθ’ ης, και ως εκ τούτου συντρέχει η ύπαρξη επείγουσας περίπτωσης για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων προσωρινής ρύθμισης κατάστασης. Επομένως, η συνεκδικαζόμενη με αρ…/2021 αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα και πρέπει να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ’ ου να παραλείπει να προσβάλλει την προσωπικότητα της αιτούσας απευθυνόμενος είτε στην ίδια, είτε στο ανήλικο τέκνο τους, είτε σε οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο, με συκοφαντικό, υβριστικό και απειλητικό για την αιτούσα τρόπο, έργω ή λόγω, ενώ πρέπει περαιτέρω να απαγορευθεί προσωρινά στον καθ’ ου, οποιαδήποτε διαπροσωπική επικοινωνία με την αιτούσα, είτε δια ζώσης, είτε δια τηλεφώνου, μηνυμάτων ή δια ηλεκτρονικών μέσων ή μέσων κοινωνικής δικτύωσης εξαιρουμένης της περίπτωσης που απαιτείται συνεννόηση των διαδίκων για το ζήτημα της επικοινωνίας με την ανήλικη. Επίσης, πρέπει να απειληθεί σε βάρος του καθ’ ου χρηματική ποινή ποσού εκατό (100,00) ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας δύο μηνών για κάθε παραβίαση της παρούσας απόφασης ως προς την εν λόγω διάταξη. Επιπλέον, όσον αφορά την συμπεριφορά της ανήλικης πιθανολογείται ότι αυτή άρχισε σταδιακά να γίνεται ολοένα και περισσότερο αντιδραστική απέναντι στην αιτούσα-καθ’ ης οπότε την …2021 μετά από ασήμαντη αφορμή (συνιστάμενη στο ότι η αιτούσα-καθ’ης τοποθέτησε στη ντουλάπα της ανήλικης δικά της ρούχα, γεγονός το οποίο δυσαρέστησε κι εκνεύρισε την τελευταία), η ανήλικη διαπληκτίστηκε με την αιτούσα-καθ’ης και εγκατέλειψε την οικογενειακή στέγη κατά τις νυκτερινές ώρες γεγονός για το οποίο είχε προηγουμένως ενημερώσει τον αιτούντα-καθ’ ου, ενώ αμέσως την επόμενη μέρα κατατέθηκε η κρινόμενη με αρ…./2021 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Με αφορμή την άσκηση της εν λόγω αίτησης το παρόν Δικαστήριο με προσωρινή διαταγή ανέθεσε προσωρινά την επιμέλεια της ανήλικης στον αιτούντα-καθ’ ου. Ακολούθως, δε η αιτούσα-καθ’ ης κατέθεσε τη συνεκδικαζόμενη με αρ…/2021 αίτηση με την οποία, μεταξύ άλλων, υποβλήθηκε αίτημα προσωρινής διαταγής για την προσωρινή ρύθμιση της επικοινωνίας της αιτούσας μητέρας με την ανήλικη. Το Δικαστήριο επί του αιτήματος χορήγησης προσωρινής διαταγής, ρύθμισε προσωρινά την επικοινωνία της αιτούσας-καθ’ ης με την ανήλικη … ως ακολούθως: Κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή από ώρα 15:00` έως ώρα 21:00`, το δεύτερο και τέταρτο Σαββατοκύριακο κάθε μήνα από ώρα 15:00` του Σαββάτου έως ώρα 21:00` της Κυριακής, την περίοδο των εορτών του Πάσχα για το έτος 2021 από Δευτέρα της Διακαινησίμου έως την Παρασκευή της Διακαινησίμου, κατά τις θερινές διακοπές του 2021 από ώρα 15:00` της 16ης Ιουλίου έως ώρα 21:00` της 25ης Ιουλίου και από ώρα 15:00` της 20ης Αυγούστου έως ώρα 21:00` της 29ης Αυγούστου, ενώ ορίστηκε ελεύθερη τηλεφωνική επικοινωνία με απλή κλήση και βιντεοκλήση καθημερινά κατόπιν συνεννόησης των διαδίκων λαμβανομένων υπόψη των σχολικών και εξωσχολικών δραστηριοτήτων της ανήλικης. Εντούτοις και παρά την ανωτέρω προσωρινή διαταγή, η επικοινωνία αυτή ουδέποτε κατέστη δυνατό να υλοποιηθεί. Συγκεκριμένα, πιθανολογήθηκε ότι μέχρι και σήμερα η ανήλικη …, αρχικά ενώ μεταβαίνει στην οικία της αιτούσας-καθ’ ης παραμένει εκεί για περίπου είκοσι λεπτά και ακολούθως αποχωρεί χωρίς να έχει πραγματωθεί η οριζόμενη δικαστικά επικοινωνία τόσον τυπικά, όσο και ουσιαστικά. Το γεγονός της μη προσήκουσας, σύμφωνα με την χορηγηθείσα προσωρινή διαταγή, υλοποίησης της επικοινωνίας κατέθεσε ανωμοτί τόσον η αιτούσα-καθ’ ης, όσο και ενόρκως ο μάρτυρας που εξετάστηκε με επιμέλεια του αιτούντος-καθ’ ου, ενώ το ίδιο συμπέρασμα εξήγαγε και η Δικαστής του παρόντος Δικαστηρίου από την προσωπική επικοινωνία της με την ανήλικη. Επιπλέον πιθανολογείται ότι ο αιτών-καθ’ ου πατέρας, έχοντας προσωρινά την επιμέλεια της ανήλικης μετά την εκδοθείσα προσωρινή διαταγή, δεν προέβη σε οποιαδήποτε συνδρομή για την πραγματοποίηση, ή τη διευκόλυνση αυτής της επικοινωνίας. Αντίθετα, ο ίδιος παρά το γεγονός ότι έχει -έστω και προσωρινά- την επιμέλεια της ανήλικης και παρά το ότι γνωρίζει την ανωτέρω αντιδραστική συμπεριφορά της ανήλικης προς την αιτούσα-καθ’ ης μητέρα της, εντούτοις τείνει να δικαιολογεί της μη ύπαρξη οποιοσδήποτε επικοινωνίας, ως τη «βούληση» της ανήλικης, αφενός μεν, χωρίς να έχει συνδράμει εμπράκτως με οποιονδήποτε τρόπο στην υλοποίηση της προσωρινώς δικαστικώς ρυθμισθείσας επικοινωνίας, λ.χ. έστω μεταβαίνοντας μαζί με την ανήλικη στην οικία της αιτούσας-καθ’ ης και παραμένοντας όσο χρειαστεί κατά τη διάρκεια αυτής, αφετέρου δε, χωρίς αυτός να εκφράζει ή να έχει εκφράσει, την οποιαδήποτε αντίθεσή του στην πιθανή διακοπή των σχέσεων μητέρας και τέκνου ώστε τελικά να φθάνει στο σημείο έστω έμμεσα να την υποστηρίζει. Μία τέτοια γονεϊκή στάση που δεν λαμβάνει υπόψη του τον ουσιώδη ρόλο του έτερου γονέα στην ολοκληρωμένη και υγιή ανατροφή ενός τέκνου αποδυναμώνοντας αυτόν με τις ανωτέρω ενέργειες (ήτοι με τις συνεχείς επανειλημμένες παρόμοιου περιεχομένου, προσβολές για τον έτερο γονέα στο τέκνο και στους τρίτους και με την άμεση και έμμεση ενίσχυση της αποκοπής της επικοινωνίας του έτερου γονέα) και μάλιστα κατά τη διάρκεια της ευαίσθητης ηλικίας στην οποία βρίσκεται η ανήλικη …, συνιστά κακή άσκηση της επιμέλειας. Η στάση της ανήλικης προς τη μητέρα της πλέον παρουσιάζεται ως δυσανάλογα αρνητική σε σχέση με τα πιθανολογούμενα πραγματικά περιστατικά, έχει σταδιακά δημιουργηθεί με το πέρασμα του χρόνου, αρχής γενομένης, όπως ανωτέρω εκτέθηκε, από τον …του 2019 και έχει καταλήξει στο σημείο η ανήλικη να μην απαντά πλέον σε οποιοδήποτε, ακόμα και απλού περιεχομένου, μήνυμα της μητέρας της. Σύμφωνα δε, με όσα αναφέρονται στο τελευταίο τμήμα της νομικής σκέψης της παρούσας, με βάση τα ανωτέρω, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι εν προκειμένω συντρέχει περίπτωση «συνδρόμου γονικής αποξένωσης». Συγκεκριμένα και χαρακτηριστικά αναφέρονται τα παρακάτω στοιχεία, μέρος των οποίων διαπιστώθηκαν και κατά την προσωπική επικοινωνία της Δικαστού του παρόντος Δικαστηρίου με την ανήλικη: α) Η ανήλικη εκδηλώνει συστηματικά ιδιαίτερα επιθετική και προσβλητική συμπεριφορά στην αιτούσα-καθ’ ης μητέρα της δυσανάλογα αδικαιολόγητη σε σχέση με τα πραγματικά περιστατικά που πιθανολογήθηκαν χωρίς να εισφέρει κάποιο συγκεκριμένο γεγονός (αλλά αορίστως και με τη συχνή χρήση της λέξης «κάτι», λ.χ. «έγινε κάτι») που να δικαιολογούν την απόλυτη αποκοπή των σχέσεων με τη μητέρα της, προβαίνοντας σε απλοϊκούς εξορθολογισμούς (λ.χ. ότι η αιτούσα – καθ` ης είναι νευρική και ότι την ειρωνεύεται), β) εμφανίζει τη λογική του «απόλυτα καλού γονέα» και του «απόλυτα κακού γονέα» (σχετικά κατά την προσωπική επικοινωνία ανέφερε αυτοβούλως, αυθορμήτως, γενικά και αόριστα χωρίς την αναφορά συγκεκριμένων περιστατικών και χωρίς να ερωτηθεί από τη Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου, ζήτημα σχολικού εκφοβισμού κατά το παρελθόν αναφέροντας ότι «ο μπαμπάς έκανε τα πάντα» «η μαμά τίποτα», πλην όμως ότι το φαινόμενο αυτό τελικά σταμάτησε όταν εκείνη άλλαξε σχολείο), γ) απουσιάζει η ενοχή για τη συμπεριφορά που επιδεικνύει έναντι στην μητέρα της, παραδέχεται και δικαιολογεί τη μη πραγματοποίηση της επικοινωνίας, χωρίς να προβληματίζεται καν – έστω και υπό το πρίσμα της υποχρεωτικότητας – ότι η επικοινωνία έχει ρυθμιστεί με μία δικαστική απόφαση που μέχρι την οποιαδήποτε νόμιμη μεταρρύθμισή της πρέπει να τηρείται, δ) της έχουν δημιουργηθεί ψευδείς αναμνήσεις. Χαρακτηριστικά η αιτούσα-καθ’ ης στην ανωμοτί κατάθεση στο παρόν Δικαστήριο κατέθεσε ότι η ανήλικη σε δεδομένη στιγμή αρνήθηκε ότι αυτή (αιτούσα-καθ’ης) είναι η μητέρα της, υποστηρίζοντας τη θέση της αυτή με το επιχείρημα ότι στις φωτογραφίες στις οποίες είναι βρέφος δεν αποτυπώνεται το πρόσωπο που την κρατά, ε) Παρουσιάζει αντανακλαστική και σθεναρή υποστήριξη στον αιτούντα-καθ’ ου πατέρα της σε βαθμό τέτοιο που να έχει λάβει χώρα, η ανεπίτρεπτη παιδαγωγικά, εμπλοκή της στη δικαστική διαμάχη των γονέων της υπό μία μορφή της στήριξης του αιτούντος-καθ’ ου πατέρα ως διαδίκου (χαρακτηριστικά έχει αποσταλεί μήνυμα της ανήλικης προς τη μητέρα της «θα τα πούμε στο δικαστήριο» ως απάντηση σε μήνυμα της αιτούσας-καθ’ ης προς την ανήλικη με το οποίο η πρώτη της ζητεί να επικοινωνήσει μαζί της, όπως και μηνύματα του αιτούντος-καθ’ ου προς την ανήλικη όπως λ.χ. «θα κάνουμε κακό στους άλλους αν χρειαστεί άλλο όχι στον εαυτό μας» «απλώς δώσε μου λίγη προσοχή… πρέπει να ξεχωρίσουμε τα πράγματα που σε πειράζουν πάρα πολύ από τα πράγματα που γίνονται σε ένα σπίτι και μας εκνευρίζουν»). Επομένως, ενόψει του ότι οι διάδικοι έχουν διαζευχθεί από το έτος 2019 και του ότι ατόνησαν τα όσα είχαν μεταξύ τους συμφωνηθεί εγγράφως, αλλά και του πιθανολογούμενου ανωτέρω υφιστάμενου συνδρόμου γονικής αποξένωσης της ανήλικης με την αιτούσα – καθ’ ης μητέρα της, το οποίο πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί, κρίνεται ότι συντρέχει επείγουσα περίπτωση για την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης αναφορικά με την ανάθεση της προσωρινής επιμέλειας του ανήλικου τέκνου. Σύμφωνα με όσα πιθανολογήθηκαν, με κύριο γνώμονα το συμφέρον του τέκνου, το Δικαστήριο κρίνει η αιτούσα είναι καταλληλότερη προκειμένου να της ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια αυτού, και τούτο διότι εκείνη, πλην του γεγονότος ότι ανέτρεφε την ανήλικη από τη γέννησή της μέχρι και τον …του 2021, οπότε η ανήλικη αποχώρησε αιφνίδια από την οικογενειακή στέγη, είναι εκείνη που έχει εκφράσει την βούληση αλλά κι έχει επιχειρήσει να διαπαιδαγωγήσει και να οριοθετήσει την συμπεριφορά της ανήλικης χωρίς να έχει εκδηλώσει την πρόθεση να αποκόψει την επικοινωνία από τον αιτούντα – καθ’ ου γεγονός το οποίο συνάγεται και από το περιεχόμενο της μεταξύ των διαδίκων έγγραφης συμφωνίας. Σε κάθε δε, περίπτωση αποβαίνει προς το συμφέρον του τέκνου η προσπάθεια επανένωσης με την αιτούσα-καθ’ ης μητέρα της η οποία, προκειμένω, αποτελεί τον αποξενωμένο γονέα. Η αιτούσα-καθ’ ης, είναι 59 περίπου ετών, είναι συνταξιούχος έχει ιδιόκτητη κατοικία και την οικονομική δυνατότητα να αναλάβει την ανατροφή της ανήλικης, σε αντίθεση με τον αιτούντα-καθ’ ου ο οποίος δήλωσε ως ετήσιο εισόδημα για το φορολογικό έτος το ποσό των 1.615,60 ευρώ (για δε, το φορολογικό έτος 2018 δήλωσε το ποσό των 2.766,67 ευρώ). Σύμφωνα με τα ανωτέρω, ο αιτών-καθ’ ου επέδειξε συμπεριφορά που συνιστά πλημμελή άσκηση της προσωρινά ανατεθείσας σε αυτόν, επιμέλειας, καθότι ενώ ήταν επιφορτισμένος, ως έχων -έστω και προσωρινά- την επιμέλεια της ανήλικης, με πρόσθετα καθήκοντα και αυξημένη ευθύνη για τη μη αποκοπή των σχέσεων με τη μητέρα της εντούτοις εκείνος δεν λειτούργησε εμπράκτως προς την κατεύθυνση διατήρησης των σχέσεων αυτών. Περαιτέρω, το παρόν Δικαστήριο ενόψει της διακριτικής ευχέρειας που έχει να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο ασφαλιστικό μέτρο, πρέπει να διατάξει να υποχρεωθεί προσωρινά η αιτούσα-καθ’ ης να πραγματοποιήσει μαζί με την ανήλικη θυγατέρα της συνεδρίες στον οριζόμενο, από το παρόν Δικαστήριο, παιδοψυχίατρο σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές και το σχετικό πρόγραμμα που αυτός θα της υποδείξει ώστε να δομηθεί μια ισορροπημένη σχέση της ανήλικης τόσον με την ίδια, όσο και με τον αιτούντα-καθ’ ου πατέρα της. Επίσης ενόψει της προσωρινής ανάθεσης της επιμέλειας της ανήλικης στην αιτούσα μητέρα της, πρέπει να ρυθμιστεί προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του αιτούντος-καθ’ ου πατέρα με την ανήλικη ως ακολούθως, η οποία όμως επικοινωνία θα αρχίσει από την 1η Οκτωβρίου του 2021 (και όχι νωρίτερα) ώστε να έχει ξεκινήσει η σχετική παρέμβαση από τον διοριζόμενο παιδοψυχίατρο…