Η Γενιά Χωρίς Πατέρα

Άρθρο: Η Γενιά χωρίς πατέρα

 

Στατιστική

• Το 63% των αυτοκτονιών των νέων προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες (Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ / Απογραφή) – 5 φορές πλέον του μέσου όρου.
• Το 90% όλων των αστέγων και των εξαφανισμένων παιδιών προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες – 32 φορές πλέον του μέσου όρου.
• 85% όλων των παιδιών που παρουσιάζουν διαταραχές συμπεριφοράς προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες – 20 φορές πλέον του μέσου όρου (Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών ΗΠΑ)
• Το 80% των βιαστών με προβλήματα διαχείρισης θυμού προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες –14 φορές πλέον του μέσου όρου. (Justice & Behavior, τόμος 14, σελ. 403-26)
• Το 71% όλων των ατόμων που εγκαταλείπουν το γυμνάσιο προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες – 9 φορές πλέον του μέσου όρου. (Έκθεση Εθνικής Εταιρείας Αρχών ΗΠΑ)

 

Ο πατρικός παράγοντας στην Εκπαίδευση – Τα παιδιά χωρίς πατέρα έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εγκαταλείψουν το σχολείο.

• Τα παιδιά με πατέρες που συμμετέχουν στην επιμέλεια είναι 40% λιγότερο πιθανό να επαναλάβουν μια τάξη στο σχολείο.
• Τα παιδιά με πατέρες που συμμετέχουν στην επιμέλεια είναι 70% λιγότερο πιθανό να εγκαταλείψουν το σχολείο.
• Τα παιδιά με πατέρες που συμμετέχουν στην επιμέλεια είναι πιο πιθανό να πάρουν Άριστα στο σχολείο.
• Τα παιδιά με πατέρες που συμμετέχουν στην επιμέλεια είναι πιο πιθανό να απολαμβάνουν το σχολείο και να συμμετέχουν σε εξωσχολικές δραστηριότητες.
• Το 75% όλων των εφήβων ασθενών σε κέντρα κατάχρησης χημικών προέρχεται από σπίτια χωρίς πατέρες – 10 φορές πλέον του μέσου όρου.

 

Ο πατρικός παράγοντας στη κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια των ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που ζουν με ένα γονιό και διατηρούν κακή σχέση με τον πατέρα τους έχουν 68% περισσότερες πιθανότητες να καπνίζουν, να πίνουν ή να χρησιμοποιούν ναρκωτικά σε σύγκριση με όλους τους εφήβους με τη παρουσία δύο γονέων . Οι έφηβοι σε νοικοκυριά με μόνο τη μητρική επιμέλεια διατρέχουν 30% υψηλότερο κίνδυνο από εκείνους που μεγαλώνουν σε περιβάλλον συνεπιμέλειας.

• Το 70% των νέων σε κρατικά ιδρύματα προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες – 9 φορές πλέον του μέσου όρου. (Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, Σεπτέμβριος 1988)
• Το 85% όλων των νέων στη φυλακή προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες – 20 φορές πλέον του μέσου όρου. (Fulton Co. Georgia, Τμήμα Διόρθωσης του Τέξας)

 

Ο πατρικός παράγοντας στη φυλάκιση

Ακόμα και μετά τον έλεγχο του εισοδήματος, οι νέοι σε νοικοκυριά που απουσιάζει ο πατέρας είχαν υψηλότερες πιθανότητες φυλάκισης από εκείνους στις οικογένειες με δύο γονείς. Οι νέοι που δεν είχαν ποτέ πατέρα στο νοικοκυριό είχαν τις υψηλότερες πιθανότητες. Μια έρευνα του Υπουργείου Δικαιοσύνης του 2002 για 7.000 κρατούμενους αποκάλυψε ότι το 39% των φυλακισμένων ζούσαν σε νοικοκυριά μόνο με μητέρες. Περίπου το 46% των φυλακισμένων το 2002 είχαν προηγουμένως φυλακισμένο μέλος της οικογένειας. Το ένα πέμπτο βίωσε έναν πατέρα στη φυλακή ή στη φυλακή.

 

Ο πατρικός παράγοντας στο έγκλημα

Μια μελέτη 109 ανηλίκων παραβατών έδειξε ότι η οικογενειακή δομή καθοδηγεί σημαντικά την παραβατικότητα. Οι έφηβοι, ιδίως τα αγόρια, σε μονογονεϊκές οικογένειες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο παραβατικής συμπεριφοράς. Επιπλέον, κινδυνεύουν σε μεγάλο ποσοστό οι συμμαθητές που φοιτούν σε σχολεία που φοιτούν παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών. Μια μελέτη σε 13.986 γυναίκες στη φυλακή έδειξε ότι περισσότερες από τις μισές μεγάλωσαν χωρίς τον πατέρα τους. Το 42% μεγάλωσε σε ένα νοικοκυριό με μια μητέρα και το 16% ζούσε χωρίς γονέα.

 

Ο πατρικός παράγοντας στην κακοποίηση παιδιών

Σε σύγκριση με το να ζεις και με τους δύο γονείς, το να ζεις σε ένα μονογονεϊκό σπίτι διπλασιάζει τον κίνδυνο να υποστεί ένα παιδί σωματική, συναισθηματική ή εκπαιδευτική παραμέληση. Το συνολικό ποσοστό παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης σε μονογονεϊκά νοικοκυριά είναι 27,3 παιδιά ανά 1.000, ενώ το ποσοστό κακομεταχείρισης σε νοικοκυριά με δύο γονείς είναι 15,5 ανά 1.000.

Οι κόρες των ανύπαντρων γονέων χωρίς έναν Πατέρα είναι 53% πιθανότερο να παντρευτούν ως έφηβοι, 711% περισσότερες πιθανότητες να έχουν παιδιά ως έφηβοι, 164% περισσότερες πιθανότητες να γεννήσουν πριν από τον γάμο και 92% περισσότερες πιθανότητες να χωρίσουν οι ίδιοι.

Τα έφηβα κορίτσια που μεγάλωσαν με τη συμμετοχή δύο γονέων είναι σημαντικά λιγότερο πιθανό να είναι σεξουαλικά ενεργά στην εφηβεία, σε σχέση με τα κορίτσια που μεγάλωσαν χωρίς τους πατέρες.

• 43% των παιδιών των ΗΠΑ ζουν χωρίς τον πατέρα τους [Υπουργείο Απογραφής των ΗΠΑ]
• Το 90% των αστέγων και των φυγάδων προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες. [ΗΠΑ D.H.H.S., Γραφείο Απογραφής]
• Το 80% των βιαστών που έχουν παρακινηθεί από θυμό προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες. [Criminal Justice & Behavior, τόμος 14, σελ. 403-26, 1978]
• Το 71% των εγκύων εφήβων στερείται πατέρα. [ΜΑΣ. Δελτίο τύπου του Υπουργείου Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών, Παρασκευή 26 Μαρτίου 1999]
• Το 63% των αυτοκτονιών των νέων προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες. [ΗΠΑ D.H.H.S., Γραφείο Απογραφής]
• Το 85% των παιδιών που εμφανίζουν διαταραχές συμπεριφοράς προέρχονται από πατέρες χωρίς παιδιά. [Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών]
• Το 90% των εφήβων επαναλαμβανόμενων εμπρησμών ζουν μόνο με τη μητέρα τους. [Wray Herbert, «Dousing the Kindlers», Ψυχολογία Σήμερα, Ιανουάριος, 1985, σ. 28]
• Το 71% των ατόμων που εγκαταλείπουν το γυμνάσιο προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες. [Έκθεση της Εθνικής Ένωσης Διευθυντών για την κατάσταση των Λυκείων]
• Το 75% των εφήβων ασθενών σε κέντρα κατάχρησης χημικών προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρες. [Rainbows f για όλα τα παιδιά του Θεού]
• Το 70% των ανηλίκων σε κρατικά ιδρύματα δεν έχουν πατέρα. [Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, Ειδική Έκθεση, Σεπτέμβριος 1988]
• Το 85% των νέων στις φυλακές μεγάλωσαν σε μονογονεϊκό νοικοκυριό. [Πληθυσμοί φυλακών Fulton County Georgia, Τμήμα Διορθώσεων του Τέξας, 1992]
• Παιδιά χωρίς πατέρα έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εγκαταλείψουν το γυμνάσιο, διπλάσιες πιθανότητες να καταλήξουν στη φυλακή, είναι τέσσερις φορές πιο πιθανό να χρειαστούν βοήθεια για συναισθηματικά προβλήματα ή προβλήματα συμπεριφοράς. [ΗΠΑ D.H.H.S. δελτίο τύπου, 26 Μαρτίου 1999]

Στατιστικές Πατρικής Απογραφής

• 64,3 εκατομμύρια: Εκτιμώμενος αριθμός πατέρων σε ολόκληρη τη χώρα
• 26,5 εκατομμύρια: Αριθμός πατέρων που ανήκουν σε οικογένειες παντρεμένων ζευγαριών με δικά τους παιδιά κάτω των 18 ετών.

Μεταξύ αυτών των πατέρων – τo 22% ανατρέφουν τρία ή περισσότερα από τα δικά τους παιδιά κάτω των 18 ετών (μόνο σε οικογενειακά νοικοκυριά παντρεμένων ζευγαριών). o 2% ζουν στο σπίτι ενός συγγενή ή ενός μη συγγενή.

• 2,5 εκατομμύρια: Αριθμός ανύπαντρων πατέρων, από 400.000 το 1970. Επί του παρόντος, μεταξύ των ανύπαντρων γονέων που ζουν με τα παιδιά τους, το 18% είναι άνδρες. Μεταξύ αυτών των πατέρων – o 8% ανατρέφουν τρία ή περισσότερα από τα δικά τους παιδιά κάτω των 18 ετών, τo 42% είναι διαζευγμένοι, το 38% δεν έχουν παντρευτεί ποτέ, το 16% χωρίζονται και το 4% είναι χήροι. (Τα ποσοστά αυτών που είναι διαζευγμένα και δεν έχουν παντρευτεί δεν διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους), τo 16% ζουν στο σπίτι ενός συγγενή ή μη συγγενή, τo 27% έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα 50.000 $ ή περισσότερο.

Οι σύγχρονες πρακτικές ενθαρρύνουν την ανάπτυξη προγραμμάτων που αποσκοπούν στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των πατέρων χαμηλού εισοδήματος και της οικονομικής και συναισθηματικής υποστήριξης που παρέχεται εν συνεχεία στα παιδιά τους. Αυτή η περιγραφή παρέχει δέκα βασικά συμπεράσματα από αρκετές σημαντικές πρωτοβουλίες υπεύθυνης πατρότητας που αναπτύχθηκαν και εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και των αρχών της δεκαετίας του 2000. Οι επίσημες αξιολογήσεις αυτών των παλαιότερων προσπαθειών πατρικής επιμέλειας έχουν ολοκληρωθεί καθιστώντας την κατάλληλη στιγμή για να αξιολογήσουμε τι έχουμε διδαχθεί από αυτές και πώς να αξιοποιήσουμε τις επιτυχίες και τις προκλήσεις των πρώτων προγραμμάτων. Ενώ οι ακόλουθες στατιστικές είναι τρομερές, η ερευνητική βιβλιογραφία της Υπεύθυνης Πατρότητας γενικά υποστηρίζει τον ισχυρισμό ότι ένας πατέρας που αγαπά και φροντίζει τα παιδιά του, βελτιώνει τη ποιότητα ζωής αυτών των παιδιών.

 

Συμπερασματικές Στατιστικές

• Τα παιδιά με ενεργούς στην επιμέλεια πατέρες είναι πολύ πιο πιθανό να πάνε καλά στο σχολείο, να έχουν υψηλή αυτοεκτίμηση, να εμφανίζουν ενσυναίσθηση και φιλο-κοινωνική συμπεριφορά και να αποφεύγουν συμπεριφορές υψηλού κινδύνου όπως τη χρήση ναρκωτικών και την εγκληματική δραστηριότητα, σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν βίωναν την παρουσία του πατέρα τους.
• Μελέτες σχετικά με τις σχέσεις γονέα-παιδιού και την ευημερία των παιδιών δείχνουν ότι η αγάπη του πατέρα είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη της κοινωνικής, συναισθηματικής και γνωστικής λειτουργίας των παιδιών.
• 24 εκατομμύρια παιδιά (34%) ζουν χωρίς τον βιολογικό τους πατέρα.
• Σχεδόν 20 εκατομμύρια παιδιά (2%) ζουν σε μονογονεϊκές κατοικίες.
• Το 43% των πρώτων γάμων διαλύεται εντός δεκαπέντε ετών. περίπου το 60% των διαζευγμένων ζευγαριών έχουν παιδιά και περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά κάθε χρόνο βιώνουν το διαζύγιο των γονιών τους.
• Οι πατέρες που ζουν με τα παιδιά τους είναι πιο πιθανό να έχουν μια στενή, διαρκή σχέση με τα παιδιά τους από αυτούς που ζούν μακρία τους.
• Σε σύγκριση με τα παιδιά που γεννιούνται σε γάμο, τα παιδιά που γεννιούνται εκτός αυτου έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν την απουσία του πατέρα τους, ενώ τα παιδιά που γεννιούνται από άγαμους γονείς που δεν συγκατοικούν έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν σε ένα σπίτι που απουσιάζει ο πατέρας.
• Περίπου το 40% των παιδιών σε σπίτια που απουσιάζει ο πατέρας, δεν έχουν δει καθόλου τον πατέρα τους κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. 26% των απόντων πατέρων ζουν σε διαφορετική κατάσταση από τα παιδιά τους και το 50% των παιδιών που ζουν μόνο με τη μητέρα τους δεν έχουν ποτέ επισκεφτεί το σπίτι του πατέρα τους.
• Τα παιδιά που ζουν χωρίς τους βιολογικούς τους πατέρες έχουν, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι φτωχά, να χρησιμοποιούν ναρκωτικά, να βιώνουν εκπαιδευτικά προβλήματα, προβλήματα υγείας, συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς, να είναι θύματα κακοποίησης και να εμπλέκονται σε εγκληματική συμπεριφορά ή bullying από τους συνομηλίκους τους που ζουν με τους παντρεμένους, βιολογικούς (ή θετούς) γονείς τους.
• Από το 1995 έως το 2000, το ποσοστό των παιδιών που ζούσαν σε μονογονεϊκά σπίτια μειώθηκε ελαφρά, ενώ το ποσοστό των παιδιών που ζούσαν με δύο παντρεμένους γονείς παρέμεινε σταθερό.

Βιβλιογραφία

Blankenhorn, David. Fatherless America confronting our most urgent social problem. New York: Basic, 1995. Print.

Fatherless Homes Statistics. Fathermag. Web. 9 Feb. 2010. <http://www.fathermag.com/news/2756-suicide.shtml&gt;.

Father’s Day Statistics. Father’s Day DC, 2002. Web. 9 Feb. 2010. <http://www.innocentdads.org/stats.htm&gt;.

Kriesberg, Louis. Mothers in Poverty A Study of Fatherless Families. New Brunswick: Aldine Transaction, 2006. Print.

Parenting Statistics. Dad’s World, 2007. Web. 9 Feb. 2010. <http://www.dadsworld.com/parenting-statistics/importance-of-fathers.html&gt;.

Popenoe, David. Families Without Fathers. Transaction. Print.

Popenoe, David. Life without Father: Compelling New Evidence That Fatherhood and Marriage Are Indispensable for the Good of Children and Society. New York: Martin Kessler, 1996. Print.

Rhodes, Kristina, and And John Pattison. “Rescuing a Fatherless Generation.” Relevant Magazine 2 Dec. 2009. Web. 27 Apr. 2010. <http://www.relevantmagazine.com/life/relationship/features/19214-rescuing-a-fatherless-generation&gt;.

“Teens and Toddlers: Children Without Fathers.” Teens and Toddlers: Children Without Fathers. Web. 9 Feb. 2010. <4. http://www.children-ourinvestment.org/T&TStats-ChildrenWithoutFathers.html&gt;.

“The Fatherless Child.” Christianity Today Oct. 2007: 1-2. Web. 27 Apr. 2010. <http://www.christianitytoday.com/ct/2007/october/29.25.html?start=1&gt;.