15.09.2020, Rikako Sato, Takeo Fujiwara, Shiho Kino, Ichiro Kawachi
Πηγή: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32358873/
Περίληψη
Ιστορικό: Παρά την αυξανόμενη τάση της πατρικής εμπλοκής στη φροντίδα, οι πατέρες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται σε μελέτες σχετικά με την γονεϊκότητα και την παιδική παχυσαρκία.
Στόχοι: Η παρούσα μελέτη εξέτασε τη σχέση μεταξύ της εμπλοκής του πατέρα στη φροντίδα και του βάρους του παιδιού σε ένα διαχρονικό σύνολο δεδομένων από την Ιαπωνία.
Μέθοδοι: Τα δεδομένα ελήφθησαν από μια πληθυσμιακή μελέτη στην Ιαπωνία [Δείγμα (Ν) = 29.584]. Η σχέση μεταξύ της εμπλοκής του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού (ηλικία 18 μηνών) και του βάρους των ίδιων παιδιών στην ηλικία των 3,5 ετών εξετάστηκε με λογιστική παλινδρόμηση και γραμμική ανάλυση παλινδρόμησης. Επιπλέον, ελέγξαμε την αλληλεπίδραση μεταξύ της μητρικής απασχόλησης και της εμπλοκής του πατέρα δημιουργώντας τέσσερις αμοιβαία αποκλειόμενες ομάδες οικογενειών.
Αποτελέσματα: Τα παιδιά των οποίων οι πατέρες συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό στη φροντίδα ήταν λιγότερο πιθανό να είναι υπέρβαρα (OR = 0,90, 95% CI, 0,85-0,96). Οι εργαζόμενες μητέρες με υψηλή πατρική εμπλοκή στη φροντίδα είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να αποκτήσουν παιδιά με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία σε σύγκριση με εκείνες με χαμηλή πατρική εμπλοκή (95% CI, 0,55-0,90).
Συμπεράσματα: Η συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα σχετίζεται με την ανάπτυξη υπερβολικού βάρους ή παχυσαρκίας στην πρώιμη παιδική ηλικία και μπορεί επίσης να τροποποιήσει τη σχέση μεταξύ της μητρικής απασχόλησης και του βάρους του παιδιού. Οι κοινωνικές πολιτικές για την υποστήριξη της κοινής ανατροφής των παιδιών, όπως η επέκταση της γονικής άδειας μετ’ αποδοχών, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις οικογένειες να μεγαλώσουν παιδιά με υγιές βάρος.