Στην ακόλουθη απόφαση έχουμε μια μητέρα στην οποία είχε ανατεθεί η αποκλειστική επιμέλεια δύο τέκνων και τον πατέρα τους οποίος είχε αποκλειστικά το δικαίωμα και υποχρέωση της επικοινωνίας με αυτά. Αμφότεροι γονείς απευθυνθήκαν στο δικαστήριο αιτούμενοι την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον έτερο γονέα.
Ο ισχυρισμός της μητέρας ήταν ότι η αίτηση του πατέρα ασκούνταν καταχρηστικά με σκοπό τη ηθική και οικονομική της εξόντωση, απορρίφθηκε. Επιπλέον, απεδείχθη ότι ο ισχυρισμός πως ο πατέρας διαμένει κυρίως στο εξωτερικό δεν ήταν αληθής, ότι εκθέτει τα παιδιά σε κίνδυνο και σωματικής τους ακεραιότητας είναι αβάσιμος, καθώς και ότι δεν μεριμνά για την εκπαιδευτική τους εξέλιξης ήταν αναληθής αφού ο ίδιος προσφέρει εκπαιδευτική υποστήριξη στα τέκνα μέσω ιδιαιτέρων μαθημάτων κατά το χρόνο επικοινωνίας τους στην οικεία του.
Ο δικαστής προέβη σε προσωπική επικοινωνία με τα τέκνα. Από αυτή την επικοινωνία προέκυψε ότι η μητέρα μιλά υποτιμητικά καθημερινά για το πρόσωπο του πατέρα, ενώ ο ίδιος ουδέποτε πράττει αυτό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα παιδιά να πιέζονται ψυχολογικά ενώ απεδείχθη πως απολαμβάνουν τον χρόνο με τον πατέρα τους ποιοτικότερα και ήρεμα χωρίς να δημιουργείται σε αυτά ψυχολογική αναστάτωση. Υπό αυτές τις συνθήκες τα τέκνα εξέφρασαν την επιθυμία τους να διαμένουν με τον πατέρα τους.
Καταληκτικά το δικαστήριο έκρινε πως η συμπεριφορά που βιώνουν τα τέκνα εκ μέρους της μητέρας τους δημιουργεί ένα τοξικό κλίμα, προσπαθώντας να διαταράξει τη συναισθηματική σχέση των τελευταίων με τον πατέρα τους καθώς και τους γονείς αυτού, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της ψυχικής τους κατάστασης. Επιπλέον κρίνεται ότι σε περίπτωση εκ νέου ανάθεσης της αποκλειστικής επιμέλειας στη μητέρα, θα δημιουργηθεί το απόλυτο κλίμα εξουσίας και θα οδηγήσει σε επιδείνωση της συμπεριφοράς της μητέρας έναντι του πατέρα τους, η οποία συνακόλουθα θα επιφέρει μεγαλύτερη ψυχική ανισορροπία στη ζωή των τέκνων. Εκ των ανωτέρω η αποκλειστική επιμέλεια ανατέθηκε στον πατέρα.
Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του δικαστηρίου στη παράβαση των καθηκόντων που έχουν ανατεθεί στη μητέρα μέσω της αποκλειστικής επιμέλειας και τον καταχρηστικό τρόπο που ασκεί την επιμέλεια των τέκνων, αφού αποπειράθηκε τη διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης των παιδιών με τον πατέρα.
Ακολουθεί η απόφαση:
